لایت کیور

لایت کیور

با جایگزینی استفاده از انواع کامپوزیت ها به جای آمالگام، لایت کیور دندانپزشکی جز لوازم لاینفک در درمان های ترمیمی می باشد. در مورد پوسیدگی های دندان، پرکردن فضای دندان ها با کامپوزیت بسیار مرسوم است. کامپوزیت‌‌‌‌های امروزی در ابتدا خمیری شکل هستند و کامپوزیت نوری نامیده می‌شوند. به این دلیل نوری نامیده می شوند که وقتی نور به آنها می رسد شروع به سفت شدن می‌کنند.

این کامپوزیت مخلوطی از مونومرها ساخته شده است که هنگام رسیدن نور به آن به پلیمر که ماده ای است سفت و محکم تبدیل می شود. لذا استفاده از دستگاه لایت کیور برای سفت شدن مواد کامپوزیت می باشد. چون مواد کامپوزیت ها ابتدا خمیری شکل هستند تا دندانپزشکی براحتی بتواند حفره دندان را پر کرده و به آن شکل دلخواه را دهد و سپس توسط دستگاه لایت کیور آنرا محکم و سفت کند.

امروزه کاربرد کلینیکی رزین کامپوزیت ها افزایش یافته است.موفقیت ترمیم های کامپوزیت با نور سخت شونده بستگی به درجه پلیمریزاسیون و در نتیجه به شدت نور خروجی دستگاه لایت کیور دندانپزشکی دارد.

شدت کافی، طول موج صحیح (۴۰۰ تا ۵۲۰ نانومتر) و زمان کیورینگ کافی از متغیرهای مهم در پلیمریزاسیون کافی رزین های کامپوزیتی هستند.عوامل گوناگونی بر شدت نور خروجی دستگاه تاثیر می گذارد.با توجه به كاربرد روز افزون كامپوزيت های نوری، اهميت پليمريزاسيون كافی بيشتر مي شود زيرا موفقيت آنها به ميزان پليمريزاسيون بستگی دارد.

پليمريزاسيون ناقص باعث اثرات سوء بيولوژيك، افزايش جذب آب، حلاليت كامپوزيت و كاهش سختی می شود.اینجاست که استفاده از دستگاه های لایت کیور در ترمیم های دندانپزشکی مطرح می گردد.همچنين با توجه به استفاده وسيع از اين مواد به منظور باندينگ، ناكافی بودن نور می تواند بر استحكام باند ترميم ها تأثير گذارد.