رادیوگرافی دندانپزشکی

رادیوگرافی دندانپزشکی

یکی از روش های سریع و دقیق تشخیص آبسه دندان، پوسیدگی دندان، نقایص فک و دندان و انواع ناهنجاری ها و آسیب های دیگر استفاده از دستگاه ها و دوربین های رادیوگرافی دندانپزشکی می باشد. این دستگاه ها در حیطه دندانپزشکی انواع مختلفی دارند و بطور کلی رادیوگرافی ها به دو دسته اصلی داخل دهانی و خارج دهانی تقسیم می شوند. در رادیوگرافی داخل دهانی، نوار اشعه X درون دهان قرار دارد و در رادیوگرافی خارج دهانی، نوار اشعه ایکس در خارج از دهان قرار دارد.رادیوگرافی دندانپزشکی داخل دهانی

رادیوگرافی داخل دهانی رایج‌ترین نوع هستند و سطح بالایی از جزئیات را نمایش می‌دهند. کاربردها:
– تشخیص پوسیدگی
– مشاهده ریشه دندان
– بررسی سلامت قسمت استخوانی اطراف دندان
– مشاهده وضعیت دندان در حال رشد

انواع رادیوگرافی دندانپزشکی داخل دهانی چیست؟

1- رادیوگرافی بایت وینگ (Bitewing) نشان‌دهنده سمت راست دندان

این رادیوگرافی ، کرون دندان‌های عقب را نشان می‌دهد. دندان‌پزشک‌ها از هر طرف صورت، یک یا دو رادیوگرافی دندانپزشکی بایت وینگ می‌گیرند. رادیوگرافی دندان‌های مولر (دندان‌های عقب) و دندان‌های دوپایه (دندان‌هایی که در مقابل مولرها قرار دارند) در بالا و پائین و درواقع جزئیات دندان‌های بالا و پائین یک سمت دندان را نشان می‌دهد. این رادیوگرافی به این دلیل بایت وینگ نامیده شده است که فرد در هنگام گرفتن رادیوگرافی، وسیله بال مانندی را گاز می‌گیرد که نوار اشعه X را در طول روند رادیوگرافی در جای خود ثابت نگاه می‌دارد. این رادیوگرافی‌ها به دندانپزشکان کمک می‌کنند که پوسیدگی بین دندان‌های عقب و تغییر ضخامت استخوان‌ها به علت بیماری‌های لثه را تشخیص دهند. رادیوگرافی بایت وینگ می‌تواند برای تعیین میزان مناسب تاج (کلاهک پوشاننده دندان) و یا ترمیم‌های دیگر به‌عنوان‌مثال بریج ها کمک کند. همچنین می‌تواند هرگونه سایش و یا فروپاشی در پرکردگی دندان را نمایش دهد.

2- رادیوگرافی پری اپیکال (Periapical) نشان‌دهنده سمت چپ دندان

این رادیوگرافی دندانی تنها یک یا دو دندان را در یک‌زمان نشان می‌دهد. رادیوگرافی دندانپزشکی پری اپیکال شبیه به رادیوگرافی دندانپزشکی بایت وینگ است، با این تفاوت که این رادیوگرافی ارتفاع کامل هر دندان از تاج تا ریشه و قسمتی پایه‌ای که به فک متصل می‌شود را نشان می‌دهد. بسته به شرایط سلامت دهانی و مشکلات دندانی که درگذشته داشته‌اید دندانپزشک ممکن است برای فرد یک بررسی کامل رادیوگرافی و یا FMX تجویز کند. این روند شامل نمایش هر دندان از تاج تا ریشه و قسمت بنیادی دندان است. این رادیوگرافی دندانپزشکی تغییرات غیرطبیعی در ریشه‌ها و استخوان محیطی آن‌ها را نشان می‌دهد.

۳- رادیوگرافی اکلوزال (Occlusal) نشان‌دهنده سطح اکلوزال دندان‌ها

این رادیوگرافی از رادیوگرافی‌های معمول دیگر بزرگ‌تر است و رشد و جایگاه دندان‌های کودکان را نشان می‌دهد. هر رادیوگرافی دندانپزشکی تقریباً تمام فک بالا و یا پائین را نشان می‌دهد.

4- رادیوگرافی توموگرافی (Tomography)

توموگرافی یک لایه و یا برش خاص از دهان را نشان می‌دهد و باقی لایه‌ها را تار می‌کند. این رادیوگرافی برای بررسی قسمت‌هایی است که به‌سختی قابل‌مشاهده هستند و یا توسط قسمت‌های دیگر بسته‌شده‌اند.

۵- سی‌تی‌اسکن استاندارد (CT)

این نوع رادیوگرافی معمولاً باید در مرکز رادیولوژی و یا بیمارستان انجام شود. فرد در حالت خوابیده قرار می‌گیرد و دستگاه، لایه های مسطح تصویر را با چند گردش در اطراف سر بیمار ثبت می‌نماید. قرار گرفتن در معرض اشعه در این روش بسیار بیشتر از رادیوگرافی مخروطی توموگرافی کامپیوتری است. سی تی اسکن استاندارد ممکن است به‌منظور بررسی اندازه و جایگاه قرارگیری ایمپلنت‌ها مورداستفاده قرار گیرد. این روش به جراح کمک می‌کند تا از پیچیدگی‌های محتمل قبل و بعد از عمل جراحی جلوگیری کند.