نحوه عملکرد لایت کیور

آخرین بروز رسانی: 16ام آذر, 1402
130

بازدیدها

2

بازدیدهای امروز

1

زمان مطالعه بر حسب دقیقه

نحوه عملکرد لایت کیور

نحوه عملکرد لایت کیور

لایت کیور از دو کلمه لایت ( Light ) به معنی نور و کیور( Cure ) به معنی به معنی معالجه و درمان ساخته شده است و بصورت کلی برای نور درمانی استفاده میشود.
کامپوزیتهای کنونی در ابتدا خمیری شکل هستند و کامپوزیت نوری نامیده می‌شوند، چرا که هنگام رسیدن نور به آن شروع به سفت شدن می‌کنند. این کامپوزیت مخلوطی از مونومرها ساخته شده است که هنگام رسیدن نور به آن به پلیمر که ماده ای است سفت و محکم تبدیل میشود.
همانطور که اشاره شد، این کامپوزیت ها ابتدا خمیری شکل هستند تا دندانپزشکی براحتی بتواند حفره دندان را پر کرده و به آن شکل دلخواه را دهد و سپس توسط دستگاه لایت کیور آنرا محکم و سفت کند. اما نوری که دستگاه لایت کیور تولید می‌کند یک نور مرئی با طیف آبی رنگ ولی با توان بالاست و دقت شود به هیچ عنوان نور ماوراءبنفش یا لیزر ندارد و هیچ نور مضری برای بیمار ندارد به همین خاطر قدرت نفوذ آن در کامپوزیت تنها ۲ میلیمتر است و به همین خاطر دندانپزشک باید هنگام کار با کامپوزیت بصورت لایه لایه از کامپوزیت استفاده کند یعنی هنگامی که لایه ای حدود ۲ میلیمتر را استفاده کرد باید زمان حدود ۲۰تا 30 ثانیه از لایت کیور استفاده کند سپس لایه دیگری را قرار دهد تا لایه های زیرین کاملا سفت و محکم گردند.

اجزای داخلی لایت کیور

  • برد الکترونیکی
  • ترانس تبدیل ولتاژ
  • لامپ هالوژنیک یا LED
  • رابط هدایت نور
  • محافظ نور
  • باطری
  • سوئیچ خاموش و روشن
  • سوئیچ های انتخاب زمان
  • پایه شارژکن
  • هندپیس
  • فن خنک کننده

نحوه‌‌ی ترمیم دندان با استفاده از لایت کیور

کامپوزیت ها از موادی با نام مونومر تشکیل شده‌اند که این مونومرها با در معرض تابش نور قرار گرفتن سفت شده و تبدیل به ماده ای سخت به نام پلیمر می شوند. کامپوزیت ها رنگ های متنوعی هم دارند که دندانپزشک نزدیکترین رنگ به دندان بیمار را برای کار انتخاب می کند. دندانپزشک می تواند کامپوزیت های خمیری شکل را در داخل دندان تراش داده شده قرار دهد و به راحتی شکل مورد نظر را به آن بدهد. سپس توسط لایت کیور نور مورد نیاز را به آن بتاباند پلیمریزه و سخت شود.

بعضی افراد به اشتباه فکر میکنند نوری که برای این کار به کار میرود لیزر یا اشعه‌ی ماورای بنفش است در صورتی که این نور همان طیف آبی نورمرئی می باشد. این نور توانایی نفوذ یافتن در حدود دو میلیمتر از کامپوزیت را دارد. بنابراین دندانپزشک باید کامپوزیت را به صورت لایه‌ای در دندان تراشیده قرار دهد و هربار به مدت ۲۰-۳۰ ثانیه با دستگاه لایت کیور نور را به مواد بتاباند تا مواد سفت شوند چون در غیر این صورت احتمال شکستگی و تغییر رنگ مواد با گذر زمانی اندک وجود دارد. دندانپزشک بعد از سفت شدن کامپوزیت با برس و یا ابزارهای مخصوص دیگر سطح کامپوزیت را تراش داده تا براق و زیبا شود.

نور آبی دستگاه لایت کیور خطرناک است؟

نور لایت کیور دندان کاملا بی خطر است. اگرچه نور آبی متمرکز است، اما هیچ تشعشعی وجود ندارد، و عمق نور که به اندازه ای نیست که به دندان ها یا لثه های آسیب برساند. گاهی اوقات دندانپزشک ممکن است از شما بخواهد که از عینک محافظ استفاده کنید، که صرفاً برای جلوگیری از فشار چشم ناشی از خیره شدن طولانی مدت به نور است.

نور آبی نور کیورینگ دندان بسیار روشن است و می تواند همان ناراحتی را ایجاد کند که زل زدن بیش از حد به خورشید است. اما شدت آن به اندازه برق جوش قوس الکتریکی نیست که چشمان را می سوزاند.

راهنمای انتخاب دستگاه لایت کیور

  • نوع منبع نور
    ۱.هالوژن
    ۲.LED
  • شدت نور
    توانایی دستیابی به درمان ثابت و مطلوب در طول ترمیم بدون گرمای بیش از حد
  • یکنواختی پرتو
    بدون “نقاط داغ”
  • قطر دستگاه
  • سازگاری طول موج با مواد ترجیحی با نور پخت
  • ارگونومی
  • بی سیم در مقابل سیمی
  • امکان دسترسی به تمام نواحی در حفره دهان
  • روش کالیبراسیون و سهولت
  • عملکرد

لایت کیور دندانپزشکی

مزیت های کامپوزیت نسبت به آمالگام

به عنوان یکی از مزیت‌های کامپوزیت این است که توانایی چسبیدن به نسج دندان را دارد و لازم نیست دندانپزشک زیاد دندان را بتراشد. ولی در آمالگام تراش بیشتری از نسج دندان نیاز است تا مواد ترمیم از دندان جدا نشود. بنابراین با کامپوزیت بخش بیشتری از دندان حفظ خواهد شد. کاربرد کامپوزیت فقط در ترمیم پوسیدگی ها نیست. در موارد دیگری مانند پر کردن فاصله و فضای خالی بین دندان ها، ترمیم شکستگی دندان های جلویی، اصلاح شکل دندان های بد شکل و در ارتودنسی برای چسباندن سیم های ارتودنسی ثابت به دندان کاربرد دارد.

کامپوزیت بیشتر در دندان های جلویی کاربرد دارد که به دلیل رنگ آن می باشد که مشابه رنگ دندان است و برای دندان های عقبی از آمالگام بیشتر استفاده می شود زیرا آمالگام دیرتر دچار سایش و تخریب می شوند. البته امروزه کامپوزیت های با استحکام و استقامت بیشتری به بازار آمده اند که برای دندان های عقبی هم میتوان از آن استفاده کرد. اما باز هم استحکام آنها به اندازه‌ی آمالگام نیست. ترمیم های کامپوزیتی را باید هرسال به دندانپزشک نشان داد تا در صورت نقص و یا مشکل در ترمیم دندان مجددا توسط دندانپزشک ترمیم شود.

دیدگاه خود را بنویسید