دستگاه رادیوگرافی چیست؟
بازدیدها
بازدیدهای امروز
زمان مطالعه بر حسب دقیقه
دستگاه رادیوگرافی چیست؟
علم دندانپزشکی در دنیای امروز موفقیت خود را مدیون دستگاه های تصویربرداری و رادیوگرافی است. در چند سال گذشته رادیوگرافی سنتی که با اشعه ایکس، فیلم و مواد شیمیایی انجام می شد جای خود را به رادیوگرافی دیجیتال داده است. رادیوگرافی دیجیتال نوعی تصویربرداری با اشعه ایکس است که از حسگرهای دیجیتالی اشعه ایکس برای جایگزینی فیلم اشعه ایکس سنتی استفاده می کند و تصاویر رایانه ای از دندان ها، لثه ها و سایر ساختارها و شرایط دهان را تولید می کند.
رادیولوژی دندان چیزهای زیادی را برای دندانپزشکان آشکار می کند. این به آنها کمک می کند تا وضعیت دندان ها، ریشه ها، موقعیت فک و ساختار استخوان صورت شما را ببینند. به این ترتیب می توانند مشکلات دندانی را در مراحل اولیه پیدا کرده و درمان کنند. اگر به دنبال اطلاعاتی در مورد رادیولوژی دندان، تفسیر رادیوگرافی دندان و هزینه رادیولوژی دندان هستید، انتهای این مقاله را بخوانید.
رادیوگرافی دندان (عکس دندانپزشکی) هم در کودکان و بزرگسالان انجام می‌شود. کودکان ممکن است بیشتر از بزرگسالان نیاز به تصویربرداری با اشعه ایکس داشته باشند، زیرا دندانپزشکان نیاز به نظارت بر رشد دندان‌های دائمی آنها دارند. این روند می‌تواند به دندانپزشک در جهت ارزیابی زمان دقیق کشیدن دندان‌های شیری و پیشگیری از بروز دندان‌های نهفته یا نامنظم کمک کند. بدین‌شکل، احتمال نیاز به ارتودنسی در آینده به حداقل می‌رسد.
به طور کلی در بزرگسالان، رادیوگرافی دندان قابلیت نمایش موارد زیر را دارد:
- پوسیدگی، به‌خصوص قسمت‌های کوچک پوسیدگی بین دندان‌ها
- پوسیدگی در زیر روکش‌ها و پرکردگی‌های قبلی
- تحلیل استخوان در فک
- تغییرات در استخوان یا کانال ریشه به‌دلیل عفونت
- وضعیت و موقعیت دندان‌ها برای کمک به آماده شدن به‌منظور کاشت دندان (ایمپلنت دندان)، نصب بریس ارتودنسی، پروتز دندان یا سایر روش‌های دندانپزشکی
- آبسه (عفونت در ریشه دندان یا بین لثه و دندان)
- کیست و برخی از انواع تومورها
در کودکان، رادیوگرافی دندان موارد زیر را تایید می‌کند:
- پوسیدگی دندان با شدتهای مختلف
- وجود فضای کافی در دهان برای رویش دندان‌های شیری یا دائمی
- رویش دندان عقل
- وجود دندان نهفته (دندانی که نمی‌تواند از بافت لثه خارج شود)
انواع رادیوگرافی دندان
به طور کلی، دو نوع رادیوگرافی دندان با عناوین زیر وجود دارد.
- رادیوگرافی داخل دهانی
- رادیوگرافی خارج دهانی
به‌طور خلاصه انواع رادیولوژی دندان(رادیوگرافی دندان) در جدول زیر آمده است.
نحوه کار با رادیو گرافی دندان
کار کردن با دستگاه رادیوگرافی کار سخت و پیچیده‌ای نیست.
- برای عکس برداری اول از هر چیزی باید فیلم کوچک داخل دهان بیمار قرار بگیرد.
- بعد از تنظیم فیلم روی دندان، بیمار با انگشت خود آن را داخد دهان نگه می‌دارد. البته در برخی از مدل‌های پیشرفته تر این فیلم توسط یک پایه نگهدارنده روی دندان در داخل دهان ثابت می‌شود و نیازی به همکاری بیمار در این قسمت وجود ندارد.
- پس از تنظیم فیلم نوبت به اپلیکاتور می‌رسد. تنظیم دهانه اپلیکاتور تا بافت مورد نظر باید حدودا ۲۰ میلیمتر فاصله داشته باشد.
- بعد از آن هم نوبت به کار با کلید پرتو دهی از پشت دیوار‌های سربی و مخصوص می‌رسد.
- و در نهایت چاپ یا نمایش عکس در دستگاه کامپیوتر یک خروجی شفاف را جهت درمان به دندانپزشک می‌دهد.
اجزاء دستگاه رادیوگرافی تک دندان
- تیوپ اشعه ایکس یکی از اجزاء مهم رادیوگرافی است. این تیوپ با انعکاس اشعه ایکس و دخالت برخی موارد مثل ولتاژ تیوپ، زمان تابش و جریان تیوپ باعث ایجاد تصاویر با کیفیت می‌شود. آند یکی از اجزاء تیوپ است که قطب مثبت تیوپ و به پتانسیل الکتریکی مثبت تیوپ متصل می‌شود. کاتد هم قطب منفی تیوپ را تشکیل می‌دهد و وظیفه آن ایجاد اشعه ایکس است.
- پس از تیوپ یک کولیماتور وجود دارد. هنگامی که اشعه از تیوپ خارج می شود به این قسمت و سپس به اپلیکاتور می‌رسد. این اپلیکاتور به صورت استوانه‌ای طراحی شده است تا بتواند محل تابش پرتو ایکس را بدون پراکندگی و متمرکز به بافت انجام دهد. قطر دهانه این اپلیکاتور استوانه‌ای باید کمتر از ۶۰ میلیمتر باشد.
- پایه و بازوی نگهدارنده که تیوپ و اپلیکاتور روی آن سوار هستند. این نگهدارنده دهانه تیوپ و اپلیکاتور را در همه جهات تغییر می‌دهد.
- ژنراتور هم یکی دیگر از وسایلی است که روی پایه و بازوی نگهدارنده نصب می‌شود و تنظیم ولتاژ را انجام می‌دهد.
- کلید پرتو دهی که با کابلی حدودا ۲ متری به ژنراتور متصل می‌شود و شما می‌توانید عملیات تصویر برداری را توسط آن شروع کنید.
- آخرین چیزی که از این دستگاه تصویر برداری می‌ماند عکس و تاریکخانه کوچک آن است. این عکس را می‌توان چاپ و در ابعاد کوچک داخل لفاف ضد نور قرار داد یا این که بدون چاپ روی سیستم رایانه پزشک آن را مشاهده کرد. امروزه بیشتر پزشکان این عکس را در سیستم خود میبینند و برای بیمار پرونده درست می‌کنند و آن را در پرونده مجازی خود ذخیره می‌کنند.
