تفاوت اورجت با اوربایت

تفاوت اورجت با اوربایت

مال اکلوژن یا اوربایت عمیق زمانی است که همپوشانی بین دندان های بالا و پایین برجسته تر باشد. غالباً بیمار دارای چانه ای مغلوب است که بر شکل صورت او تأثیر می گذارد. همپوشانی بیش از 3-2 میلی متر تحت عنوان اوربایت مضاعف شناخته می‌شود و یک ناهنجاری به حساب می‌آید که باید توسط یک متخصص ارتودنسی مجرب تحت درمان قرار گیرد.

اورجت به طور معمول به دلیل مشکلات اسکلتی در فک‌ها ایجاد می‌شود. این مشکلات می‌ توانند شامل رشد بیش از حد فک بالا یا کمبود رشد فک پایین و یا ترکیبی از هر دو باشند. واضح است که تغییرات اسکلتی در فک‌ها می‌توانند منجر به اورجت شود.

سیاری از کسانی که اورجت دارند، دندانهای جلویی بالایی شان به جلو شیب دارد. در حالت نرمال دندانهای جلویی بالایی تقریبا دو میلیمتر فاصله افقی با دندانهای جلویی پایینی دارند اما اگر این فاصله از ۲ میلی متر بیشتر شود، مشکل بایت از نوع اورجت وجود دارد.

اوربایت به فاصله عمودی بین دندانهای جلویی بالایی و پایینی گفته می شود. در حالت نرمال در حال بسته بودن فکها حدود یک چهارم از سطح دندانهای جلویی پایینی پشت دندانهای جلویی بالایی پنهان می شوند. اگر همپوشانی دندانهای جلو از این مقدار بیشتر شود، گفته می شود اوربایت شدید یا دیپ بایت وجود دارد.

به طور کلی اورجت و اوربایت دو ناهنجاری متمایز هستند. در اورجت، یک شکاف افقی بین دندان‌های پیش بالا و دندان‌های پیش پایین وجود دارد (این دندان‌ها به صورت عامیانه به عنوان دندان باک نیز شناخته می‌شوند). کسانی که اورجت مضاعف دارند احتمالا به اوربایت مضاعف نیز دچار خواهند شد. به همین علت یک متخصص ارتودنسی با تجربه باید هر دو بیماری را به شکل همزمان درمان کند.

یک پژوهش بازبینی در آمریکا، بریتانیا، هند و چند کشور دیگر اروپایی و آفریقایی شیوع اورجت و اوربایت را نشان داده است. تقریبا یک پنجم افرادی که مورد مطالعه قرار گرفتند اعم از کودک و بزرگسال، دچار اورجت هستند و تقریبا ۲۲ درصد اوربایت دارند.