تجهیزات جراحی، اندو و ایمپلنت

تجهیزات جراحی، اندو و ایمپلنت

تجهیزات جراحی، اندو و ایمپلنت : آگاهی از روال کار جراحی ، در برنامه ريزی آن مؤثر خواهد بود . بيماری که قرار است مورد عمل جراحی قرار گيرد معمولاً از طريق وقت قبلی پذيرش برده شود يا در مواقع اضطراری مستقيماً راهی اتاق خواب گردد. در آنجا لباسهای او کنده شده در عوض لباسهای بيمارستان را پوشيده و سپس مشمول آزمايشات معمول و تجويز شده و گاهی اشعه x يا رژيم های غذايي مخصوص قبل از عمل خواهد شد.

در روز عمل ممکن است به بيمار آرامش بخش تزريق شده، روی برانکارد چرخدار يا حفاظ دار و گاهی بر روی يک تخت بهبودی بعد از عمل يا به ندرت بر روی تخت خودش به اتاق عمل منتقل گردد. در آن جا اورا به تخت عمل منتقل مي نمايد و در صورت لزوم سلمانی نموده با ملحفه مخصوص مي پوشانند و آماده بيهوشی مي نمايند. در بعضی از بيمارستان ها، اتاق جداگانه ای برای بيهوش کردن بيمار قبل از ورود به اتاق جراحی در نظر گرفته شده است. نظريه های ابزار شده در موافقت با اين روش صحيح مي باشند ولی صحت آنها تا حدود زيادی بستگی به لزوم تسريع اعمال جراحی در يک برنامه فشرده خواهد داشت. به مجرد بيهوش شدن بيمار ، زمان مهمترين عامل مي گيرد و بلافاصله شروع مي شود. قبل از شروع عمل و به طور جداگانه، پرستار تمام لوازم را که شامل ميز ابزار، ميز نگهداری محلولها، ميز وسائل پانسمان ، باندهای مخصوص، چهارپايه، چراغهای مخصوص، مي شود چيده و از کارکرد آنها اطمينان حاصل کرده است. ابزار ممکن است به صورت مستقل يا همگی بر روی يک ميز مخصوص قرار داشته باشند. بسته هايي که شامل وسائل و اسفنجها مي باشند، بعد از رعايت اصول ضد عفونی باز خواهند شد. جراح و حداقل يک پرستار بايد دستهای خود را برای مدت زمان پيش بينی شده، قبل از عمل جراحی شستشو نمايند و فقط آنها اجازه دارند تا داخل محوطه استريل، که معمولاً دايره ای به قطر 3 متر (10 فيت) به دور تخت بيمار مي باشد، بشوند. از پرستار اتاق عمل که اسکراب نکرده است، برای رسانيدن وسائل از بيرون اين محوطه به داخل آن استفاده مي گردد. اگر چيزی قرار است به زخم باز، نزديک يا با آن تماس حاصل نمايد، بايد حتماً استريل شده باشد. شخص بيهوش کننده بر بالای سر بيمار نشسته و گاز بيهوشی را تنظيم و تنفس را زير نظر قرار مي دهد . اين شخص هرگونه تغييری را در ميزان ضربان قلب يا ميزان تنفس بيمار به جراح گزارش مي دهد. او در حين مراقبت از عکس العملهای بيمار، در صورتی که بيهوشی به جای تنفس با تزريق صورت گرفته باشد، زمان برطرف شدن اثر دارو را نشان خواهد داد. شخص بيهوش کننده تا زمانی که اثر دارو خنثی گردد، بيهوش را تحت نظر خواهد داشت. متخصص بيهوشی يک پزشک مي باشد ولی شخص بيهوش کننده لزوماً نبايد يک پزشک باشد.

به مجرد پايان گرفتن عمل جراحی، ممکن است بيمار در اتاق عمل به حال خود گذاشته شود تا از بيهوشی بيرون آيد و يا به اين منظور به اتا ق بهبودی همجوار منتقل مي گردد. در هر دو مورد بيمار را تا بيرون آمدن از بيهوشی در خود جای مي دهد. ولی اين عمل در بعضی اتاق های بهبودی در تمام طول شب ، يا حتی بيشتر ، به صورت واحد مراقبت ويژه، ادامه پيدا خواهد نمود. در اينها که معمولاً اتاق بهبودی بعد از عمل ناميده مي شوند ، بيمار قبل از اينکه به تخت خود باز گردد و يا تا زمانی که احتياج به مراقبت های بعد از عمل داشته باشد، تحت نظر خواهد بود و مراقبت شايد چند روز به طول انجامد . يک روش ديگر عبارت است از انتقال بيمار بعد از عمل به اتاق نظارت پرستاران معمولی ممکن مي سازد و اين افزايش بار بدون برقرار بودن خدمات 24 ساعته در اتاق بهبودی ميسر نخواهد بود. اين حرکت در جهت هزينه کمتر و مراقبت بهتر است. بعد از آن نوبت تميز کردن اتاق عمل، دور انداختن ملحفه بسيار کثيف، پاک کردن پارچه های بسيار کثيف و شستن ابزار کثيف خواهد بود. اين اتاق قبل از عمل بعدی، اسکراب شده و اقلام بسياری جهت استريل شدن، به پشتيبانی مرکزی ارسال مي گردند.

دندانپزشکان می گویند بهترین سن برای جراحی دندان عقل زیر سن 20 سالگی است، چرا که عوارض و درد کمتری دارد. دندان عقل به سومین دندان آسیاب بزرگ اطلاق می‌شود. این دندان کمی دیرتر از دندان‌های دیگر رشد می‌کند و در سنین 17 تا 21 سالگی‌ می‌روید. با رشد انسان و کوچک شدن فک، فضا برای رشد دندان عقل محدود شده و در نتیجه دندان عقل خود را به شکل نهفته و نیمه ‌نهفته نشان می‌دهد. از طرفی دندان عقل با توجه به اینکه در آخرین ردیف دندان‌ها رشد می‌کند وجای کمی برای رشد آن وجود دارد، به دندان‌های‌ مجاور فشار آورده و سبب کج قرار گرفتن دندان‌های دیگر می‌شود. همچنین این دندان‌ها باعث بروز دردهایی در ناحیه مفصل فک، گوش، چشم و سر می‌شود و برای مقابله با پیدایش چنین دردهایی، بهتر است که دندان‌های عقل توسط پزشک متخصص کشیده شود.